Η χτεσινή ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα στο πλαίσιο της 1ης πανελλαδικής συνδιάκεψης του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ
Η χτεσινή ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα στο πλαίσιο της 1ης πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του κόμματος, του ενιαίου κόμματος από τον Μάιο του 2012 και όχι του ΣΥΝ (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ) και άλλων μικρότερων αριστερών κομμάτων, το κόμμα του λαού και όχι το κόμμα των συνιστώσεων, ένα νεο, ευρωπαϊκό, αριστερό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η κριτική του στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και στους Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη, αλλά και η απάντησή του στην κριτική του "δήθεν" αριστερού, αλλά με "φθηνά" επιχειρήματα της δεξιάς, ΚΚΕ. Το μεγάλο σύνθημά του για την νέα αφετηρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σαν ενιαίο κόμμα, την εμπιστοσύνη που πρέπει να δείξει ο κόσμος στο νέο, ανανεωμένο κόμμα της αριστεράς και η ενότητα που πρέπει να υπάρχει μεταξύ του κόσμου και των ανθρώπων και στελεχών του κόμματος για να προχωρήσουν μαζί, μέχρι την τελική επικράτηση στις επόμενες εκλογές (όποτε και αν είναι αυτές, είτε σύντομα, είτε σε 1, 2 χρόνια) και ταυτόχρονα, στην εντολή του λαού για κυβέρνηση της αριστεράς, της ελπίδας και της δημιουργίας, πρός όφελος των κοινωνικών, λαϊκών στρωμάτων-ομάδων, το σύνθημα που πρέπει να δώσει η νέα γενιά για την πολιτική ανατροπή. Έρχεται στο επόμενο άρθρο......
Το άρθρο όμως δεν τελειώνει εδώ.... Ο Συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου (ΣΥΝ) ή πιο σωστά Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (από το 2003), μπαίνει σιγά-σιγά στην ιστορία της αριστεράς ως το κόμμα που δημιουργήθηκε το 1989, πριν από τις εθνικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Έκανε κυβέρνηση συνεργασίας στις 23 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς (τότε ο ΣΥΝ ήταν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αριστεράς, το ΚΚΕ και η Ε.ΑΡ./Ελληνική Αριστερά και άλλες μικρότερες αριστερές οργανώσεις) μαζί με ΝΔ, που τότε είχε βγεί πρώτο κόμμα, αλλά δεν μπόρεσε να πάρει αυτοδυναμία, και το ΠΑΣΟΚ για έξι μήνες και αφού είχε κάνει πριν ο ΣΥΝ τρείς μήνες συγκυβέρνηση με την ΝΔ. Στις 8 Απριλίου του 1990, αφού η κυβέρνηση τελειώνει αυτό που είχε αρχίσει, γίνονται εκλογές, η ΝΔ παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό στην ιστορία του κόμματος (46,9%), μετά το 54,37% που είχε πάρει στις πρώτες εκλογές το 1974 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και παίρνει αυτοδυναμία, ενώ ο ΣΥΝ παίρνει 10,3 %. Το 1991, και ενώ είχε προηγηθεί η διάσπαση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ το 1989, λόγω της συμμετοχής του ΣΥΝ αρχικά στην κυβέρνηση με την ΝΔ και αργότερα με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ , όπου οι πλειοψηφία της ΚΝΕ πάει στο νέο αριστερό κόμμα που είχε δημιουργηθεί το ΝΑΡ (Νέο Αριστερό Ρεύμα), αργότερα ΚΝΕ-ΝΑΡ και το 1995 σε ΝΚΑ( Νέα Κουμμουνιστική Απελευθέρωση), οι λεγόμενοι "ανανεωτικοί" επιχειρούν την διάλυση του ΚΚΕ, με σκοπό την μετατροπή του ΣΥΝ σε ενιαίο κόμμα, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Την ίδια χρονιά, στο 13ο συνέδριο του ΚΚΕ, οι ανανεωτικοί δεν είναι η πλειοψηφία και γενική γραμματέας αναδεικνύεται η Αλέκα Παπαρήγα και κάπου εκεί αποφασίζεται η διάσπαση του ΚΚΕ από τον Συνασπισμό, αποτέλεσμα που φέρνει πολλές αποχωρήσεις, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Δαμανάκη, που ήταν πρόεδρος του ΣΥΝ. Το 1993 πλέον ο ΣΥΝ αποταγχάνει πλήρως στις βουλευτικές εκλογες του 1993 με το χειρότερο ποσοστό που έχει πάρει στην ιστορία του (2,94%) και η Μαρία Δαμανάκη παραιτείται. Στις 19 Δεκεμβρίου 1993, σε έκτακτο συνέδριο του ΣΥΝ, βγαίνει πρόεδρος ο δικηγόρος Νίκος Κωνσταντόπουλος και το 1994 στις ευρωεκλογές το κόμμα παίρνει το μεγάλυτερο ποσοστό στην ιστορία του κόμματος (6,30%). Το 1996 ο ΣΥΝ ξαναμπαίνει στην βουλή παίρνοντας 5,12% στις βουλευτικές εκλογές και το 1999 στις ευρωεκλογές παίρνει εξίσου ένα μεγάλο ποσοστό (5,16). Το 2000, μετά τις βουλευτικές εκλογές, όπου το κόμμα παίρνει μόνο 3,20%, μερίδα μελών-στελεχών του κόμματος και ενώ φώναζαν από καιρό την προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, αποχωρούν, φωνάζουν ότι ο ΣΥΝ παίρνει την αριστερή στροφή, ωστόσο δεν πάνε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά φτιάχνουν τη ΑΕΚΑ( Ανανεωτική και Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς), η οποία δεν κρατάει για πολύ και διαλύεται, επειδή αποτυγχάνουν να πάνε μέλη του Συνασπισμού εκεί. Ο επικεφαλής του κόμματος, Νίκος Μπίστης γίνεται υφυπουργός στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη το 2003, ενώ και η Μαρία Δαμανάκη φεύγει από το ΣΥΝ, λέγοντας και αυτή για αριστερή στροφή του κόμματος, αλλά και αυτή βάζει το 2004 στις βουλευτικές εκλογές για Βουλευτής Επικράτειας με το ΠΑΣΟΚ. Έπειτα από τέσσερα χρόνια, το 2004 και στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου, ο Συνασπισμός μπαίνει σε μεταβατικό στάδιο και μαζί με άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα δημιουργεί το ΣΥΡΙΖΑ( Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς). Ο ΣΥΝ( Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας) μαζί με την ΑΚΟΑ( το παλιό ΚΚΕ Εσωτερικού), την ΚΕΔΑ( Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς, όπου εκεί ήταν πολλά ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ), την ΔΕΑ( Διεθνιστική Εργατική Αριστερά-Τροτσκιστές) και οι ενεργοί πολίτες (πρόεδρος ο Μανώλης Γλέζος) συγκροτούσαν αυτό το νέο κόμμα, παίρνοντας στις βουλευτικές εκλογές 3,30%. Αυτή η συνεργασία χαλάει για λίγο στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2004, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει παρόλα αυτά 4,16%, αλλά ο Νίκος Κωνσταντόπουλος αποφασίζει να μην ξαναβάλει για πρόεδρος στο κόμμα και αποχωρεί, δεχόμενος και πιέσεις. Λίγο καιρό αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2004, στο 4ο συνέδριο του κόμματος, πρόεδρος εξελέγη ο Αλέκος Αλαβάνος και η συνεργασία με τον ΣΥΝ και τα αλλά μικρότερα αριστερά κόμματα ξαναήρθε για τα καλά. Το 2006, ο Συνασπισμός προτείνει για υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων τον Αλέξη Τσίπρα και μαζί με τις άλλες οργανώσεις του κόμματος φέρνουν τον 30χρονο τότε Τσίπρα στις 15 Οκτωβρίου του 2006 στην τρίτη θέση με ποσοστό 10,5%, πίσω από τον Νικήτα Κακλαμάνη της ΝΔ, του Κώστα Σκανδαλίδη του ΠΑΣΟΚ και μπροστά από τον Σπύρο Χαλβατζή του ΚΚΕ επιβεβαιώνοντας την καλή επιλογή που κάνανε, παρά κάποιες μικρές αντιδράσεις που υπήρχαν από λίγους. Ένα χρόνο αργότερα, το 2007 ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει σημαντικά ,σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2000 και του 2004, παίρνοντας στις βουλευτικές του 2007, 5,04%. Στο 5ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (7-10 Φεβρουαρίου 2008),αναδεικνύεται πρόεδρος του ΣΥΝ με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό (70%). Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου του 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 4,70 και παίρνει μόνο μία έδρα (μοναδικός ευρωβουλευτής ο Νίκος Χουντής) αλλά ήταν μία μεγάλη επιτυχία για το κόμμα. Ωστόσο, άρχισε μια νέα εσωκομματική κρίση στο ΣΥΝ, με την ανανεωτική πτέρυγα ασκεί συνεχώς κριτική. Στις 14 Ιουνίου του 2009, ο Λεωνίδας Κύρκος προτείνει την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας την αποτυχία σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Όμως την ίδια μέρα, στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ, ασκήθηκε έντονη κριτική στην ανανεωτική πτέρυγα και το κείμενο που κατέθεσε η τελευταία καταψηφίστηκε από τον πλειοψηφία. Στην συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια μέρα, αποφασίσει ο Αλέκος Αλαβάνος να αποχωρήσει από την θέση του προέδρου του κόμματος και επίσης να αποχωρήσει και από την θέση του βουλευτή του κόμματος. Ωστόσο, την Δευτέρα που έγινε συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και παρότι η κύρια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στην διαδικασία, τελικά την επόμενη εβδομάδα ο Αλαβάνος ανακάλεσε την πρόσφατη απόφασή του. Λίγους μήνες αργότερα, λίγες μέρες μετά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις βουλευτικές εκλογές στις 4 Οκτωβρίου του 2009, ο Αλέκος Αλαβάνος αιφνιδιάζει τους πάντες και αποφασίσει οριστικά να φύγει και από το ΣΥΡΙΖΑ και να μην ξαναβάλει για βουλευτής, Επικεφάλης του ψηφοδελτίου τελικά τέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας και στην πρώτη του εκλογική μάχη με τον Τσίπρα, ο ΣΥΝ παίρνει 4,60%. Ο εκσυγχρονισμός που πρόβαλε σιγά-σιγά στο κόμμα ο Αλέξης Τσίπρας, οδήγησε την ανανεωτική πτέρυγα (επικεφαλής ήταν ο Φώτης Κουβέλης, ο Νίκος Τσουκάλης και ο Γρηγόρης Ψαριανός) τον Ιούνιο του 2010 να αποχωρήσει από το κόμμα, κάνοντας το γνωστό σε όλους μας κόμμα της ΔΗΜ.ΑΡ (Δημοκρατικής Αριστεράς). Ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται μετά και την αποχώρηση του Αλέκου Αλαβάνου γίνεται πρόεδρος και του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Σταδιακά, φτάνουμε στο 2012, όπου ο εκσυγχρονισμός και οι νέες ιδέες και αντιλήψεις που έχει φέρει ο Αλέξης Τσίπρας στο κόμμα, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό πολιτικό του λόγο και την καλή του κριτική απέναντι στους αντιπάλους, φέρνουν στις βουλευτικές εκλογές του Μαίου του 2012 τον ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον γίνεται σιγά-σιγά ενιαίο κόμμα για πρώτη φορά, μια ανάσα από την πρώτη θέση (16,78%), ωστόσο η ΝΔ παίρνει την πρώτη θέση, χωρίς όμως αυτοδυναμία (18,85%). Δεν καταφέρνει όμως να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ξαναγίνονται εκλογές. Πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει κοντά στην πηγή (26,89%), αλλά για μια ακόμα φορά δεν πίνει νερό, καθώς πάλι η ΝΔ παίρνει για 2,5 περίπου μονάδες την πρώτη θέση (29,66), δεν παίρνει ούτε τώρα αυτοδυναμία, δεν καταφέρνει να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας και το μπαλάκι πηγαίνει πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΣΥΡΙΖΑ κάνει πρόταση στο ΚΚΕ, αλλά η Αλέκα Παπαρήγα απαντάει αρνητικά και το παιχνίδι πλέον έχει τελειώσει οριστικά για το ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ κάνει συγκυβένηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜ.ΑΡ. Και με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στην 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του νέου ενιαίου πλέον κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ (Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο) και το κόμμα πλέον να έχει γίνει η μόνη ελπίδα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα.
Το άρθρο όμως δεν τελειώνει εδώ.... Ο Συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου (ΣΥΝ) ή πιο σωστά Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (από το 2003), μπαίνει σιγά-σιγά στην ιστορία της αριστεράς ως το κόμμα που δημιουργήθηκε το 1989, πριν από τις εθνικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Έκανε κυβέρνηση συνεργασίας στις 23 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς (τότε ο ΣΥΝ ήταν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αριστεράς, το ΚΚΕ και η Ε.ΑΡ./Ελληνική Αριστερά και άλλες μικρότερες αριστερές οργανώσεις) μαζί με ΝΔ, που τότε είχε βγεί πρώτο κόμμα, αλλά δεν μπόρεσε να πάρει αυτοδυναμία, και το ΠΑΣΟΚ για έξι μήνες και αφού είχε κάνει πριν ο ΣΥΝ τρείς μήνες συγκυβέρνηση με την ΝΔ. Στις 8 Απριλίου του 1990, αφού η κυβέρνηση τελειώνει αυτό που είχε αρχίσει, γίνονται εκλογές, η ΝΔ παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό στην ιστορία του κόμματος (46,9%), μετά το 54,37% που είχε πάρει στις πρώτες εκλογές το 1974 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και παίρνει αυτοδυναμία, ενώ ο ΣΥΝ παίρνει 10,3 %. Το 1991, και ενώ είχε προηγηθεί η διάσπαση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ το 1989, λόγω της συμμετοχής του ΣΥΝ αρχικά στην κυβέρνηση με την ΝΔ και αργότερα με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ , όπου οι πλειοψηφία της ΚΝΕ πάει στο νέο αριστερό κόμμα που είχε δημιουργηθεί το ΝΑΡ (Νέο Αριστερό Ρεύμα), αργότερα ΚΝΕ-ΝΑΡ και το 1995 σε ΝΚΑ( Νέα Κουμμουνιστική Απελευθέρωση), οι λεγόμενοι "ανανεωτικοί" επιχειρούν την διάλυση του ΚΚΕ, με σκοπό την μετατροπή του ΣΥΝ σε ενιαίο κόμμα, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Την ίδια χρονιά, στο 13ο συνέδριο του ΚΚΕ, οι ανανεωτικοί δεν είναι η πλειοψηφία και γενική γραμματέας αναδεικνύεται η Αλέκα Παπαρήγα και κάπου εκεί αποφασίζεται η διάσπαση του ΚΚΕ από τον Συνασπισμό, αποτέλεσμα που φέρνει πολλές αποχωρήσεις, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Δαμανάκη, που ήταν πρόεδρος του ΣΥΝ. Το 1993 πλέον ο ΣΥΝ αποταγχάνει πλήρως στις βουλευτικές εκλογες του 1993 με το χειρότερο ποσοστό που έχει πάρει στην ιστορία του (2,94%) και η Μαρία Δαμανάκη παραιτείται. Στις 19 Δεκεμβρίου 1993, σε έκτακτο συνέδριο του ΣΥΝ, βγαίνει πρόεδρος ο δικηγόρος Νίκος Κωνσταντόπουλος και το 1994 στις ευρωεκλογές το κόμμα παίρνει το μεγάλυτερο ποσοστό στην ιστορία του κόμματος (6,30%). Το 1996 ο ΣΥΝ ξαναμπαίνει στην βουλή παίρνοντας 5,12% στις βουλευτικές εκλογές και το 1999 στις ευρωεκλογές παίρνει εξίσου ένα μεγάλο ποσοστό (5,16). Το 2000, μετά τις βουλευτικές εκλογές, όπου το κόμμα παίρνει μόνο 3,20%, μερίδα μελών-στελεχών του κόμματος και ενώ φώναζαν από καιρό την προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, αποχωρούν, φωνάζουν ότι ο ΣΥΝ παίρνει την αριστερή στροφή, ωστόσο δεν πάνε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά φτιάχνουν τη ΑΕΚΑ( Ανανεωτική και Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς), η οποία δεν κρατάει για πολύ και διαλύεται, επειδή αποτυγχάνουν να πάνε μέλη του Συνασπισμού εκεί. Ο επικεφαλής του κόμματος, Νίκος Μπίστης γίνεται υφυπουργός στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη το 2003, ενώ και η Μαρία Δαμανάκη φεύγει από το ΣΥΝ, λέγοντας και αυτή για αριστερή στροφή του κόμματος, αλλά και αυτή βάζει το 2004 στις βουλευτικές εκλογές για Βουλευτής Επικράτειας με το ΠΑΣΟΚ. Έπειτα από τέσσερα χρόνια, το 2004 και στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου, ο Συνασπισμός μπαίνει σε μεταβατικό στάδιο και μαζί με άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα δημιουργεί το ΣΥΡΙΖΑ( Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς). Ο ΣΥΝ( Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας) μαζί με την ΑΚΟΑ( το παλιό ΚΚΕ Εσωτερικού), την ΚΕΔΑ( Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς, όπου εκεί ήταν πολλά ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ), την ΔΕΑ( Διεθνιστική Εργατική Αριστερά-Τροτσκιστές) και οι ενεργοί πολίτες (πρόεδρος ο Μανώλης Γλέζος) συγκροτούσαν αυτό το νέο κόμμα, παίρνοντας στις βουλευτικές εκλογές 3,30%. Αυτή η συνεργασία χαλάει για λίγο στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2004, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει παρόλα αυτά 4,16%, αλλά ο Νίκος Κωνσταντόπουλος αποφασίζει να μην ξαναβάλει για πρόεδρος στο κόμμα και αποχωρεί, δεχόμενος και πιέσεις. Λίγο καιρό αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2004, στο 4ο συνέδριο του κόμματος, πρόεδρος εξελέγη ο Αλέκος Αλαβάνος και η συνεργασία με τον ΣΥΝ και τα αλλά μικρότερα αριστερά κόμματα ξαναήρθε για τα καλά. Το 2006, ο Συνασπισμός προτείνει για υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων τον Αλέξη Τσίπρα και μαζί με τις άλλες οργανώσεις του κόμματος φέρνουν τον 30χρονο τότε Τσίπρα στις 15 Οκτωβρίου του 2006 στην τρίτη θέση με ποσοστό 10,5%, πίσω από τον Νικήτα Κακλαμάνη της ΝΔ, του Κώστα Σκανδαλίδη του ΠΑΣΟΚ και μπροστά από τον Σπύρο Χαλβατζή του ΚΚΕ επιβεβαιώνοντας την καλή επιλογή που κάνανε, παρά κάποιες μικρές αντιδράσεις που υπήρχαν από λίγους. Ένα χρόνο αργότερα, το 2007 ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει σημαντικά ,σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2000 και του 2004, παίρνοντας στις βουλευτικές του 2007, 5,04%. Στο 5ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (7-10 Φεβρουαρίου 2008),αναδεικνύεται πρόεδρος του ΣΥΝ με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό (70%). Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου του 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 4,70 και παίρνει μόνο μία έδρα (μοναδικός ευρωβουλευτής ο Νίκος Χουντής) αλλά ήταν μία μεγάλη επιτυχία για το κόμμα. Ωστόσο, άρχισε μια νέα εσωκομματική κρίση στο ΣΥΝ, με την ανανεωτική πτέρυγα ασκεί συνεχώς κριτική. Στις 14 Ιουνίου του 2009, ο Λεωνίδας Κύρκος προτείνει την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας την αποτυχία σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Όμως την ίδια μέρα, στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ, ασκήθηκε έντονη κριτική στην ανανεωτική πτέρυγα και το κείμενο που κατέθεσε η τελευταία καταψηφίστηκε από τον πλειοψηφία. Στην συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια μέρα, αποφασίσει ο Αλέκος Αλαβάνος να αποχωρήσει από την θέση του προέδρου του κόμματος και επίσης να αποχωρήσει και από την θέση του βουλευτή του κόμματος. Ωστόσο, την Δευτέρα που έγινε συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και παρότι η κύρια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στην διαδικασία, τελικά την επόμενη εβδομάδα ο Αλαβάνος ανακάλεσε την πρόσφατη απόφασή του. Λίγους μήνες αργότερα, λίγες μέρες μετά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις βουλευτικές εκλογές στις 4 Οκτωβρίου του 2009, ο Αλέκος Αλαβάνος αιφνιδιάζει τους πάντες και αποφασίσει οριστικά να φύγει και από το ΣΥΡΙΖΑ και να μην ξαναβάλει για βουλευτής, Επικεφάλης του ψηφοδελτίου τελικά τέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας και στην πρώτη του εκλογική μάχη με τον Τσίπρα, ο ΣΥΝ παίρνει 4,60%. Ο εκσυγχρονισμός που πρόβαλε σιγά-σιγά στο κόμμα ο Αλέξης Τσίπρας, οδήγησε την ανανεωτική πτέρυγα (επικεφαλής ήταν ο Φώτης Κουβέλης, ο Νίκος Τσουκάλης και ο Γρηγόρης Ψαριανός) τον Ιούνιο του 2010 να αποχωρήσει από το κόμμα, κάνοντας το γνωστό σε όλους μας κόμμα της ΔΗΜ.ΑΡ (Δημοκρατικής Αριστεράς). Ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται μετά και την αποχώρηση του Αλέκου Αλαβάνου γίνεται πρόεδρος και του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Σταδιακά, φτάνουμε στο 2012, όπου ο εκσυγχρονισμός και οι νέες ιδέες και αντιλήψεις που έχει φέρει ο Αλέξης Τσίπρας στο κόμμα, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό πολιτικό του λόγο και την καλή του κριτική απέναντι στους αντιπάλους, φέρνουν στις βουλευτικές εκλογές του Μαίου του 2012 τον ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον γίνεται σιγά-σιγά ενιαίο κόμμα για πρώτη φορά, μια ανάσα από την πρώτη θέση (16,78%), ωστόσο η ΝΔ παίρνει την πρώτη θέση, χωρίς όμως αυτοδυναμία (18,85%). Δεν καταφέρνει όμως να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ξαναγίνονται εκλογές. Πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει κοντά στην πηγή (26,89%), αλλά για μια ακόμα φορά δεν πίνει νερό, καθώς πάλι η ΝΔ παίρνει για 2,5 περίπου μονάδες την πρώτη θέση (29,66), δεν παίρνει ούτε τώρα αυτοδυναμία, δεν καταφέρνει να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας και το μπαλάκι πηγαίνει πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΣΥΡΙΖΑ κάνει πρόταση στο ΚΚΕ, αλλά η Αλέκα Παπαρήγα απαντάει αρνητικά και το παιχνίδι πλέον έχει τελειώσει οριστικά για το ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ κάνει συγκυβένηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜ.ΑΡ. Και με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στην 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του νέου ενιαίου πλέον κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ (Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο) και το κόμμα πλέον να έχει γίνει η μόνη ελπίδα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα.
Σχόλια